Çocuk ve Ergenlerde Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT)

Terapinin Tanımı / Amacı:

Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT), bireyin düşünce kalıplarını fark etmesini, bu düşünceleri yeniden yapılandırarak duygu ve davranışlar üzerinde olumlu değişiklikler oluşturmasını hedefleyen bilimsel bir terapi yöntemidir. Epictetus’un “İnsanları olaylar değil, olaylar hakkındaki düşünceleri üzer” sözüne dayanan bu yaklaşım, çocuk ve ergenlerin kendilerine, çevrelerine ve geleceğe dair olumsuz inançlarını dönüştürmeyi amaçlar.

Hangi Durumlarda Uygulanır?

BDT; depresyon, yaygın anksiyete bozukluğu, sosyal fobi, panik bozukluk, obsesif kompulsif bozukluk (OKB), sınav kaygısı, düşük özgüven, öfke kontrol sorunları gibi pek çok psikiyatrik tabloda etkin olarak uygulanır. Ayrıca travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) veya davranışsal problemler yaşayan çocuk ve ergenlerde de sıklıkla tercih edilir.

Nasıl Uygulanır?

BDT süreci yapılandırılmış seanslarla yürütülür. Terapi sınırlı süreli olup çözüm odaklıdır. Danışan, düşünce-duygu-davranış ilişkisini fark eder, otomatik düşüncelerini tanır ve bu düşüncelere karşı alternatif, daha işlevsel yorumlar geliştirir. Seanslar çocuklara uygun örnekler, metaforlar ve görevlerle desteklenir. Terapist, çocuğun aktif katılımını teşvik eder.

Faydaları Nelerdir?

Bilişsel esneklik gelişir, özgüven artar, baş etme becerileri güçlenir. Çocuklar duygularını daha sağlıklı ifade etmeyi, düşüncelerini analiz etmeyi ve davranışlarını kontrol etmeyi öğrenir. Ayrıca okul başarısında artış, sosyal ilişkilerde iyileşme ve stres düzeyinde azalma gözlenebilir.

Ne Zaman Başvurulmalı?

Çocuğunuzun kendine zarar veren düşünceler geliştirdiğini, yoğun kaygı yaşadığını, günlük yaşam işlevlerinin azaldığını veya duygu durum değişiklikleri gösterdiğini fark ediyorsanız, BDT’ye erken dönemde başvurmak oldukça faydalı olur.