Çocuk ve Ergenlerde Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) | Ankara

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) Nedir?

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB), çocuk ve ergenlerde tekrarlayan, istenmeyen ve rahatsız edici düşünceler (obsesyonlar) ile bu düşüncelerin yarattığı kaygıyı azaltmak için yinelenen davranışlar veya zihinsel eylemler (kompulsiyonlar) ile karakterize nöropsikiyatrik bir bozukluktur. Ankara'da Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, OKB'nin çocukluk çağında başlayabildiğini ve erken müdahalenin önemini vurgulamaktadır. Çocuklarda OKB, yetişkinlerden farklı olarak içgörünün daha az olması nedeniyle genellikle "tuhaf alışkanlıklar" veya "inatlaşma" olarak yanlış yorumlanabilmektedir.

OKB'li bir çocuk, zihnine giren ve kontrol edemediği takıntılı düşüncelerin yarattığı yoğun sıkıntıyı, belirli davranış kalıplarını tekrarlayarak hafifletmeye çalışır. Örneğin, mikrop bulaşacağı obsesyonu olan bir çocuk, ellerini günde onlarca kez yıkayabilir (kompulsiyon). Bu davranış geçici bir rahatlama sağlasa da, kısa sürede döngüsel bir hal alarak çocuğun günlük yaşamını, okul başarısını ve sosyal ilişkilerini önemli ölçüde aksatır.

Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, OKB'nin bir karakter zayıflığı veya sadece takıntılı kişilik yapısı olmadığının altını çizer. OKB, beyin işlevlerindeki döngüsel aktivite artışı ile ilişkili, biyolojik temelleri olan gerçek bir tıbbi durumdur. Neyse ki, etkili tedavi yöntemleri mevcuttur. Özellikle Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) ve Maruz Bırakma ve Tepki Önleme (ERP) teknikleri, çocuk ve ergenlerde OKB tedavisinde oldukça başarılı sonuçlar vermektedir. Ankara'daki kliniğinde, her çocuğun ihtiyacına özgü hazırlanan bireyselleştirilmiş tedavi planları ile aileler de sürece dahil edilerek kalıcı iyileşme sağlanmaktadır.

 
OKB Belirtileri Nelerdir? (Takıntı ve Zorlantı Türleri)

Çocuk ve ergenlerde Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) belirtileri, takıntılar (obsesyonlar) ve zorlantılar (kompulsiyonlar) olmak üzere iki ana kategoride incelenir. Ankara Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, ebeveynlerin bu belirtileri erken fark etmesinin tedavi açısından kritik olduğunu belirtmektedir.

Obsesyonlar (Takıntılı Düşünceler):
Bireyin zihninden uzaklaştıramadığı, istenmeyen, tekrarlayıcı ve sıkıntı veren düşünce, dürtü veya imgelerdir.

Yaygın çocukluk çağı obsesyonları şunlardır:

Kirlenme/Bulaşma Takıntıları: Mikrop, idrar, dışkı, kan gibi maddelerin bulaşacağı korkusu.
Şüphe ve Kontrol İhtiyacı: Kapıyı kilitleyip kilitlemediği, ocağı kapattığı ile ilgili sürekli şüphe.

Simetri/Düzen Takıntısı: Nesnelerin belirli bir düzende olmamasından aşırı rahatsızlık duyma.

Zarar Verme Obsesyonları: Kendisine veya sevdiklerine istemeden zarar verme korkusu.

Kompulsiyonlar (Zorlantılı Davranışlar):
Obsesyonların yarattığı kaygıyı geçici olarak azaltmak için yapılan, yineleyici davranışlar veya zihinsel eylemlerdir.

Yaygın kompulsiyon örnekleri:

Temizlik ve Yıkama: Elleri aşırı derecede ve uzun süre yıkama, duş alma.

Kontrol Etme: Kapıyı, ocağı, prizleri defalarca kontrol etme.

Düzenleme ve Sıralama: Eşyaları belirli bir simetriye veya düzene göre yerleştirme ihtiyacı.

Zihinsel Ritüeller: İçinden sessizce sayı sayma, belirli duaları okuma, "güvenli" kelimeleri tekrarlama.

Sorma ve Onaylatma: Aynı soruyu defalarca sorarak onay ve güvence arama.

Ankara Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, bu belirtilerin çocuğun günlük rutinini önemli ölçüde bozduğuna, günde 1 saatten fazla zaman aldığına ve ciddi bir sıkıntı kaynağı olduğuna dikkat çeker. Bu işaretleri gözlemleyen ebeveynlerin, Ankara'daki kliniğe başvurarak profesyonel destek almaları önemlidir.

Çocuğumun OKB'si Olduğunu Nasıl Anlarım? Ebeveynler İçin İpuçları

Çocuğunuzun davranışlarının arkasında Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) olup olmadığını anlamak zor olabilir. Ebeveynlere çocuklarında OKB varlığını düşündürebilecek ipuçlarını şöyle sıralamaktadır:

Ritüel Davranışlarda Artış: Çocuğunuzun belirli davranışları (el yıkama, düzenleme, kontrol etme) giderek daha sık ve katı bir şekilde yaptığını fark ediyorsanız.

Günlük Rutinde Aksamalar: Okula hazırlanmak, yemek yemek veya yatağa gitmek gibi basit günlük işler, saatler süren ritüeller nedeniyle aşırı derecede uzuyorsa.

Aşırı Tepkisel Davranışlar: Ritüelleri engellendiğinde veya rutini bozulduğunda aşırı kaygı, öfke nöbetleri veya panik yaşıyorsa.

Mantıksız Korkular Geliştirmesi: Gerçekçi olmayan bir şekilde mikroplardan, hastalanmaktan veya sevdiklerine bir şey olacağından aşırı korkuyorsa.

Sürekli Onay İhtiyacı: "Ya yanlış yaptıysam?", "Temiz mi oldu?" gibi aynı soruları defalarca sorarak sizden güvence almak istiyorsa.

Okul Performansında Düşüş: Derslere konsantre olamama, sınavlarda takılıp kalma veya ödevleri mükemmel yapma takıntısı nedeniyle okul başarısı olumsuz etkilenmeye başladıysa.

Sosyal İzolasyon: Ritüelleri nedeniyle arkadaş buluşmalarına, okul etkinliklerine katılamıyor veya katılmaktan kaçınıyorsa.

Fiziksel İşaretler: Aşırı el yıkama nedeniyle ellerde soyulma, tahriş; ya da kaygıya bağlı uyku ve iştah problemleri gözlemliyorsanız.

Ankara Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, bu belirtilerden birkaçını fark etmeniz durumunda, suçlayıcı veya eleştirel olmadan çocuğunuzla açık bir iletişim kurmanızı önerir. "Bu davranışların seni ne kadar zorladığını görüyorum, bu konuda sana yardımcı olabilecek bir doktorla görüşmek ister misin?" gibi bir yaklaşım iyi bir başlangıç olabilir. Ankara'daki kliniğinde, ailelere çocuklarını nasıl destekleyecekleri konusunda da rehberlik sunulmaktadır.

 
OKB'nin Nedenleri: Genetik, Çevresel ve Nörobiyolojik Faktörler
Obsesif Kompulsif Bozukluğun (OKB) tek bir nedeni yoktur; genetik, biyolojik ve çevresel faktörlerin karmaşık etkileşimi sonucu ortaya çıkar.

OKB'nin nedenlerini şu şekildedir: 

Genetik ve Ailesel Yatkınlık: Araştırmalar, OKB'nin ailesel geçiş gösterdiğini ortaya koymaktadır. Birinci derece akrabalarında OKB olan çocuklarda, bozukluğun görülme riski daha yüksektir. Bu, belirli gen varyasyonlarının OKB'ye yatkınlık oluşturabileceğini düşündürmektedir. Ancak, genetik yatkınlık tek başına hastalığı açıklamaz, sadece riski artırır.

Nörobiyolojik Faktörler: Beyin görüntüleme çalışmaları, OKB'li bireylerin beyinlerinde bazı yapısal ve işlevsel farklılıklar olduğunu göstermiştir. Özellikle beynin ön bölgesi (frontal korteks) ile daha derin yapılar (bazal ganglionlar) arasındaki iletişim döngüsünün aşırı aktif olduğu düşünülmektedir. Bu döngü, "bir şeylerin yanlış olduğu" hissini ve düzeltme ihtiyacını (kompulsiyon) tetikler. Ayrıca, serotonin başta olmak üzere bazı beyin kimyasallarının (nörotransmitterler) düzensiz çalıştığı bilinmektedir.

Çevresel Tetikleyiciler: Genetik yatkınlığı olan bir çocukta OKB, çevresel bir stresör tarafından tetiklenebilir. Bunlar:

Travmatik Yaşam Olayları: Kaza, bir yakının kaybı gibi olaylar.

Kronik Stres: Okul değişikliği, akran zorbalığı, aile içi çatışmalar.

Hastalıklar: Bazı streptokok enfeksiyonlarının (PANDAS) ani başlangıçlı OKB semptomlarını tetikleyebileceği düşünülmektedir.

Uzm. Dr. Emine Taşyürek, OKB'nin ortaya çıkmasında ebeveyn tutumlarının doğrudan bir neden olmadığını, ancak stresli bir aile ortamının semptomları şiddetlendirebileceğini vurgular. Ankara'daki tedavi sürecinde, bu faktörlerin tümü göz önünde bulundurularak, biyolojik ve psikolojik yöntemleri birleştiren kapsamlı bir yaklaşım benimsenmektedir.

OKB ile Takıntılı Kişilik Yapısı Arasındaki Fark Nedir?

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) ile obsesif kişilik yapısı (Obsesif-Kompulsif Kişilik Bozukluğu) sıklıkla birbiriyle karıştırılır, ancak birbirinden oldukça farklı kavramlardır. Bu iki durum arasındaki temel farkları aileler için şöyle açıklamaktadır:

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB):

İstenmeyen Misafirlerdir: OKB'deki takıntılar (obsesyonlar), kişinin zihnine istemsizce girer, yoğun sıkıntı ve kaygıya neden olur. Kişi, bu düşüncelerin saçma olduğunun farkında olabilir (içgörü) ama onları zihninden atamaz.

Davranışlar Kaygıyı Azaltmak İçindir: OKB'deki zorlantılar (kompulsiyonlar), obsesyonların yarattığı dayanılmaz kaygıyı geçici olarak hafifletmek için yapılır. Davranışın kendisi kişiye zevk vermez, sadece rahatlatır.

Hayatı Kısıtlar: OKB belirtileri, kişinin günlük işlevselliğini ciddi şekilde bozar. Okul, sosyal hayat ve aile ilişkileri olumsuz etkilenir.

Bir Hastalıktır: Tıbbi ve psikiyatrik bir bozukluk olarak kabul edilir ve tedavi gerektirir.

Obsesif (Takıntılı) Kişilik Yapısı:

Kişiliğin Bir Parçasıdır: Mükemmeliyetçilik, aşırı düzenlilik, esneklikten yoksunluk ve detaylara aşırı takılma gibi özellikler, kişinin karakterinin ve kişilik yapısının temel bir parçasıdır.

Kaygı Kaynağı Değildir: Bu davranışlar genellikle kaygıyı azaltmak için yapılmaz. Kişi, kurallarına ve düzenine uyduğu sürece kendini iyi hisseder. Davranışlar, onlar için "doğru" ve "gerekli"dir.

İşlevselliği Farklı Etkiler: Bu yapıdaki kişiler, detaylara aşırı düşkünlükleri nedeniyle işlerini çok yavaş bitirebilir ve esnek olamadıkları için ilişkilerinde sorun yaşayabilirler. Ancak OKB'deki kadar yoğun bir içsel sıkıntı ve işlev kaybı her zaman görülmez.

Bir Kişilik Özelliğidir: Bir hastalık değil, bir kişilik stilidir. Kişi genellikle bu özelliklerinden rahatsız değildir, hatta bunları olumlu görür. Tedavi, ancak kişinin bu özellikleri kendisine veya çevresine ciddi zarar vermeye başladığında gündeme gelir.

Ankara Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, ayırıcı tanının bir uzman tarafından yapılmasının çok önemli olduğunu belirtir. Ankara'daki kliniğinde, bu ayrım dikkatle yapılarak, OKB tanısı alan çocuk ve ergenler için uygun tedavi planları (BDT, ERP) oluşturulmaktadır. Takıntılı kişilik özellikleri olan ve bu durumdan mustarip olan gençler için ise farklı terapi yaklaşımları devreye girebilmektedir.

OKB Hangi Bozukluklarla Birlikte Görülür? (Kaygı Bozuklukları, Depresyon, Tik Bozuklukları)

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB), sıklıkla başka psikiyatrik durumlarla birlikte görülür; bu duruma "komorbidite" adı verilir. OKB'nin diğer bozukluklarla iç içe geçmiş olmasının, tanı ve tedaviyi karmaşık hale getirebileceğini, bu nedenle kapsamlı bir değerlendirmenin kritik önem taşıdığını anlaşılmalıdır. OKB'ye en sık eşlik eden bozukluklar kaygı bozuklukları, depresyon ve tik bozukluklarıdır.

Kaygı Bozuklukları: OKB, temelde bir kaygı bozukluğu olarak sınıflandırılmasa da, kaygı ile güçlü bir bağ içindedir. OKB'li çocuk ve ergenlerin yaklaşık %75'inde başka bir kaygı bozukluğu daha görülür. Yaygın Anksiyete Bozukluğu olan çocuklar, her şey hakkında kronik endişe duyarken, OKB'li çocukların kaygıları daha spesifik obsesyonlar etrafında yoğunlaşır. Sosyal Anksiyete Bozukluğu, özellikle utanç verici bir şekilde kompulsif bir davranışın başkaları tarafından görüleceği korkusuyla OKB'ye eşlik edebilir. Ayrılık Kaygısı Bozukluğu, sevdiklerine obsesif bir şekilde bir şey olacağı korkusuyla iç içe geçebilir. Bu iç içe geçmişlik, tedavide kaygıyı yönetme becerilerinin ve maruz bırakma terapilerinin önemini daha da artırır.

Depresyon: OKB ve Major Depresif Bozukluk arasında güçlü ve iki yönlü bir ilişki vardır. OKB'nin getirdiği yoğun sıkıntı, ritüellerin neden olduğu sosyal izolasyon ve işlevsellikteki düşüş, zamanla çocuğu depresyona sürükleyebilir. Aynı şekilde, depresyondaki olumsuz düşünce örüntüleri OKB obsesyonlarını besleyebilir. Her iki durumda da umutsuzluk, yorgunluk ve hayattan zevk alamama gibi ortak belirtiler görülebilir. Depresyon eşlik ettiğinde, intihar riskinin de değerlendirilmesi gerekir. Tedavi, genellikle OKB için BDT/ERP ve depresyon için ilaç tedavisini (SSRI'lar) veya depresyona yönelik ek terapötik müdahaleleri bir arada gerektirir.

Tik Bozuklukları ve Tourette Sendromu: OKB ile tik bozuklukları arasındaki nörobiyolojik bağ oldukça güçlüdür. Her iki bozukluk da bazal ganglionlar ve frontal korteks ile ilgilidir. OKB'li çocukların %20-30'unda bir tik bozukluğu, Tourette Sendromu olan çocukların ise %50-80'inde OKB belirtileri görülür. Bazen kompulsiyonlar ile tikleri ayırt etmek zor olabilir. Temel fark, kompulsiyonların genellikle bir obsesyona tepki olarak ve kaygıyı azaltmak amacıyla yapılan daha karmaşık davranışlar olması, tiklerin ise daha ani, hızlı, tekrarlayıcı motor hareketler veya ses çıkarmalar olmasıdır (örneğin, göz kırpma, omuz silkme, boğaz temizleme). Bu komorbidite varlığında, tedavi planı her iki durumu da hedefleyecek şekilde uyarlanmalıdır.

Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, Ankara'daki kliniğinde OKB şikayetiyle gelen her çocuk ve ergeni, bu olası eşlik eden bozukluklar açısından da detaylı bir şekilde değerlendirmektedir. Altta yatan veya eşlik eden başka bir durumun gözden kaçırılması, tedavinin etkinliğini azaltabilir. Bu nedenle, bütüncül bir bakış açısıyla, tüm sorun alanlarını kapsayan kişiselleştirilmiş bir tedavi planı oluşturulması başarı için esastır.

Çocuk ve Ergenlerde OKB Tedavisi Nasıl Olur?

Çocuk ve ergenlerde Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) tedavisi, kanıta dayalı yöntemlerle oldukça etkili sonuçlar veren bir süreçtir. Ankara'da Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, OKB tedavisinin çok yönlü ve kişiselleştirilmiş bir yaklaşım gerektirdiğini belirtmektedir. Tedavi süreci genellikle psikoterapi, aile eğitimi ve gerektiğinde ilaç tedavisini içeren bütüncül bir model üzerine kuruludur.

Tedavinin ilk ve en önemli basamağı, aile ve çocuğa OKB'nin doğasının anlatılmasıdır. Bu psiko-eğitim sürecinde, obsesyon ve kompulsiyonların bir hastalık olduğu, çocuğun bunları isteyerek yapmadığı anlatılır. Bu, suçluluk duygusunu azaltır ve iş birliğini artırır. Tedavide altın standart, Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) ve özellikle de Maruz Bırakma ve Tepki Önleme (ERP) terapisidir. ERP, çocuğu korkularıyla kademeli olarak yüzleştirirken, kaygıyı artıran kompulsif davranışları yapmasını engelleyerek kaygının doğal olarak azalmasını sağlar.

İlaç tedavisi, özellikle orta ve ağır şiddetteki OKB vakalarında, serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar) kullanılarak uygulanır. İlaçlar, beyin kimyasındaki dengesizliği düzenleyerek kaygıyı azaltır ve terapinin etkinliğini artırır. İlaç kararı, çocuğun yaşı, semptomların şiddeti ve ailenin tercihleri göz önünde bulundurularak, mutlaka bir çocuk psikiyatristi tarafından verilmelidir. Aile terapisi ise, tedavinin vazgeçilmez bir parçasıdır. Aileye, çocuğun ritüellerine nasıl katılmaması gerektiği, onu nasıl destekleyecekleri ve iletişim becerileri öğretilir. Uzm. Dr. Emine Taşyürek, Ankara'daki kliniğinde bu yaklaşımları bir arada kullanarak, çocuk ve ailenin OKB ile mücadelesinde onlara rehberlik etmekte ve kalıcı bir iyileşme sağlamaktadır.

 
OKB Tedavisinde Altın Standart: Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT)

Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT), çocuk ve ergenlerde OKB tedavisinde bilimsel olarak en etkili kabul edilen psikoterapi yöntemidir. Ankara'da Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, BDT'nin özellikle Maruz Bırakma ve Tepki Önleme (ERP) bileşeni ile OKB döngüsünü kırmada ne kadar başarılı olduğunu vurgulamaktadır.

BDT, OKB'yi iki temel bileşen üzerinden ele alır: bilişsel (düşünce) ve davranışsal.

Bilişsel kısım, çocuğun obsesif düşünceleriyle ilgili farkındalık kazanması ve onları yeniden yapılandırmasına odaklanır. Terapist, çocuğa bu düşüncelerin aslında bir "alarm" olduğunu, gerçek bir tehdit olmadığını öğretir. Örneğin, "Elimi yıkamazsam anneme mikrop bulaşır ve ölür" düşüncesi, "Bu sadece OKB'nin bir yalanı, ellerimi yıkamadan da annem güvende" şeklinde yeniden yapılandırılır.

Davranışsal kısım ise ERP ile uygulanır. Maruz bırakma, çocuğu kaygı uyandıran obsesyonla (örneğin, kirli bir nesneye dokunmak) kontrollü bir şekilde yüzleştirmeyi içerir. Tepki önleme ise, bu kaygıyı azaltmak için yapılan kompulsif davranışı (el yıkama) engellemek veya geciktirmektir. Başlangıçta kaygı yükselse de, zamanla çocuk bu duruma alışır ve kaygısının kendiliğinden azaldığını görür. Bu süreç, beynin yanlış alarmını sıfırlar. Uzm. Dr. Emine Taşyürek, Ankara'daki uygulamalarında ERP'yi çocuğun yaşına ve ihtiyaçlarına uygun, oyun temelli ve kademeli bir şekilde uygulayarak, onları en çok korkutan durumların bile üstesinden gelebilecekleri konusunda güçlendirmektedir.

 
Aile Terapisinin OKB Tedavisindeki Kritik Rolü

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) sadece bireyi değil, tüm aile sistemini etkiler. Bu nedenle, tedavinin başarısında aile terapisinin rolü oldukça kritiktir. Ankara'da Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Uzm. Dr. Emine Taşyürek, aileleri tedavi sürecine aktif olarak dahil etmenin, iyileşmeyi hızlandırdığını ve nüksleri önlemede anahtar olduğunu belirtmektedir.

Aileler, genellikle çocuğun yaşadığı sıkıntıyı hafifletmek için istemeden de olsa kompulsiyonlara katılır veya onları pekiştirir. Örneğin, çocuğa sürekli "Temiz" olduğuna dair güvence vermek, sürekli el yıkaması için ortam hazırlamak veya onun ritüellerine uyum sağlamak, kısa vadede kaygıyı azaltsa da uzun vadede OKB'yi güçlendirir. Aile terapisi, bu döngüyü kırmayı amaçlar.

Terapi sürecinde ailelere şunlar öğretilir:

OKB'yi dışsallaştırma: Aile, sorunu çocuktan ayrı bir "OKB Canavarı" olarak görmeyi öğrenir. Bu, suçluluk ve suçlamayı azaltır ve aileyi çocuğa karşı değil, OKB'ye karşı bir takım haline getirir.

Güvence vermeme: Aile üyeleri, çocuğun tekrar tekrar sorduğu sorulara cevap vermemeyi veya "Bu OKB'nin sesi, buna cevap vermeyeceğim" demeyi öğrenir.

Davranışları yönetme: Aile, çocuğun kompulsiyonlarını nasıl motive edici bir şekilde yöneteceğini ve ERP alıştırmalarında ona nasıl koçluk yapacağını öğrenir.

İletişim becerileri: Aile içindeki çatışmaları azaltacak ve iş birliğini artıracak sağlıklı iletişim yolları geliştirilir.

Uzm. Dr. Emine Taşyürek, Ankara'daki kliniğinde ailelere bu becerileri kazandırarak, ev ortamını çocuğun iyileşmesini destekleyen güvenli bir alana dönüştürmektedir. Aile, terapide öğrendiklerini günlük yaşama taşıyarak tedaviden kalıcı sonuçlar alınmasını sağlar.

Çocuk ve Ergenlerde Obsesif Kompulsif Bozukluk ve Online Psikiyatri Hizmetleri

Obsesif kompulsif bozukluk (OKB), çocuk ve ergenlerde oldukça zorlayıcı bir tabloya neden olabilir. Tekrarlayan, istem dışı gelen rahatsız edici düşünceler (obsesyonlar) ve bu düşünceleri etkisiz hale getirmek için yapılan yineleyici davranışlar (kompulsiyonlar), hem çocukların günlük işlevselliğini hem de aile düzenini önemli ölçüde etkiler. Sürekli el yıkama, sayma, düzenleme, kapı kilidini kontrol etme gibi davranışlar çocuğun zamanını alır ve kaygısını artırır.

Bu noktada en iyi çocuk psikiyatri hizmetlerinden biri olan online terapi, ailelere ve çocuklara büyük bir kolaylık sağlar. Online çocuk psikiyatristi ile yapılan görüşmelerde çocuğun obsesif düşünceleri ve kompulsif davranışları ayrıntılı şekilde değerlendirilir, doğru tanı konur ve kişiye özel bir tedavi planı hazırlanır.

Tedavi sürecinde bilişsel davranışçı terapi (BDT) tekniklerinden yararlanılır. Maruz bırakma ve tepki önleme (ERP) gibi kanıta dayalı yöntemler, çocuğun korkularıyla güvenli şekilde yüzleşmesine ve kompulsif davranışları azaltmasına yardımcı olur. Gerektiğinde ilaç tedavisi de devreye girer ve tedavinin etkinliği düzenli online takip seansları ile izlenir.

Online görüşmelerin sağladığı esneklik, hem yoğun okul programına sahip ergenler hem de şehir dışındaki aileler için büyük avantajdır. Çocuk kendi odasında, tanıdık bir ortamda seansa katıldığı için kaygı düzeyi azalır ve terapiye uyum artar.

Aileler de sürece aktif şekilde dahil edilerek, çocuklarının zorlayıcı düşünce ve davranışlarını nasıl anlayacakları ve destek olacakları konusunda eğitilir. Bu bütüncül yaklaşım, hem çocuğun kaygısını hafifletir hem de aile içi çatışmaları azaltır.